zaterdag 18 april 2009

Cowboy

Ik heb Hein aan de telefoon.

"Ik denk dat ik terugkom."

"Waarom?"

"Er is niks meer wat me hier houdt. Het auto-autoproject is definitief voorbij. En voor de mensen in het dorp ben ik opeens die buitenstaander die Martine heeft aangereden."

"En de mensen met wie je het wel kon vinden?"

"Ik laat wel een briefje achter voor Georges. Verder vind ik 't wel goed zo."

"Nou ... ik ga niet tegen je liegen. Ik vind het leuk dat je weer terugkomt. Ik had niet gedacht dat je het zo lang zou volhouden daar in dat rotdorp."

Die avond nam ik de auto-auto en reed ermee weg. Ondanks alle tegenslag wist ik dat de auto-auto dat kon, en ik was niet in de stemming om zelf dat hele stuk te rijden.

Ik voelde me net Lucky Luke aan het einde van een avontuur, die er stilletjes tussenuit glipt, op zijn trouwe viervoeter de ondergaande zon achterna. Behalve dan dat ik in oostelijke richting wegreed; van de ondergaande zon weg dus. Op mijn trouwe vierwieler, dat wel.

I'm a poor lonesome cowboy, I'm a long long way from home ...

Geen opmerkingen: